هدف این پژوهش مقایسه سطوح خودانتقادی، استرس ادراک شده، عاطفه مثبت و منفی در مادران دانشآموزان با و بدون اختلال یادگیری می باشد. روش تحقیق حاضر از نوع علی- مقایسه­ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران دانشآموزان با و بدون اختلال یادگیری در سال تحصیلی 96-1395 بود (100=N). نمونه پژوهش با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه­ی مقیاس خود انتقادی، مقیاس های عاطفه مثبت و عاطفه منفی، مقیاس استرس ادراک شده استفاده گردید. دادههای پژوهش، با تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که سطوح خودانتقادی(خود انتقادی درونی شده، خود انتقادی مقایسه­ای)، استرس ادراک شده منفی و عاطفه منفی در بین مادران دانشآموزان با اختلال یادگیری بیشتر از مادران دانشآموزان بدون اختلال یادگیری می باشد و همچنین استرس ادراک شده (مثبت) و عاطفه (مثبت) در بین مادران دانشآموزان بدون اختلال یادگیری بیشتر از مادران دانشآموزان با اختلال یادگیری می باشد.