اثربخشی تکنیک‌های بازی درمانی گروهی بر اضطراب حالت، احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری خاص

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه روان‌شناسی دانشگاه تبریز

2 کارشناس ارشد روان‌شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی

3 دانشجوی دکتری برنامه ریزی درسی، دانشگاه تهران

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تکنیک‌های بازی درمانی گروهی بر اضطراب حالت، احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی کودکان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری مقطع دبستان می‌باشد. در یک طرح پژوهش آزمایشی از نوع پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل، 280 دانش‌آموز مبتلا به اختلالات یادگیری از مقطع دبستان شهر مشگین شهر که با پرسش‌نامه مشکلات یادگیری کلرادو(CLDQ) تشخیص داده شده بودند که از بین آنها60 دانش‌آموز، 30 دانش‌آموز به عنوان گروه آزمایش و 30 دانش‌آموز نیز به عنوان گروه کنترل به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه بازی درمانی گروهی قرارگرفتند. داده‌ها قبل و بعد از روش درمانی با استفاده از پرسش‌نامه اضطراب حالتی اسپیلبرگر و آزمون جملات ناتمام راتر جمع‌آوری شدند. یافته‌های تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که با کنترل اثرات پیش‌آزمون، بازی درمانی گروهی منجر به کاهش اضطراب حالتی و از جهتی دیگر باعث افزایش سازگاری عمومی و احساسات مثبت در گروه آزمایش شد. براساس این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که بازی درمانی گروهی روشی مؤثر در بهبود روابط بین فردی و کاهش هیجانات منفی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of group play therapy techniques on state anxiety, positive emotions and general compatibility level in special students with learning disabilities

نویسندگان [English]

  • R Heshmati 1
  • R Onari Asl 2
  • R Shokrallah 3
1 Corresponding Author: Assistant Professor, Tabriz University
2 M.A in psychology, Mohaghegh Ardabili University
3 Ph.D student in Curriculum planning, Tehran University
چکیده [English]

The aim of this study is to investigate the effectiveness of group play therapy techniques on state anxiety, positive emotions and general compatibility level in primary school children with learning disabilities. In an experimental research design with pretest-posttest and a control group, out of 280 students from primary schools of Meshkin Shahr identified by CLDQ as students with learning disabilities 30 students were assigned to the experimental group and 30 students were assigned to the control group through available sampling method. The experimental group received 10 sessions of group play therapy. Data before and after treatment were collected by Spielberger`s State Anxiety Inventory, and Rotter`s incomplete sentences test. The multivariate analysis of variance results showed that with controlling the pre-test effect, group play therapy in experimental group compared with control group reduced the state anxiety and increased the positive emotions and general compatibility levels. These results suggest that group play therapy is an effective method to improve interpersonal relationships and decrease the negative emotions of children with learning disabilities.

کلیدواژه‌ها [English]

  • group play therapy
  • state anxiety
  • Positive emotions
  • general adaptation
  • learning disabilities

مراجع

بهراد، بهنام (1384). فراتحلیل شیوع ناتوانی‌ها ی یادگیری در دانش‌آموزان ابتدایی ایران. پژوهشدر حیطه‌ی کودکان استثنایی، 5(4)، 436-417.
بزمی، نعیمه و نرسی، مهرنوش(1391). اثر تکنیک‌های بازی درمانی در کاهش اضطراب و افزایش احساسات مثبت و سطح سازگاری عمومی در کودکان 12-9 ساله مبتلا به سرطان خون. مطالعات روان شناختی، 8 (4)،130-107.
انجمن روان‌شناسی آمریکا (2013). راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی DSM-5. رضاعی، فرزین؛ فخرایی، علی؛ فرمند،آتوسا؛ نیلوفری، علی؛ هاشمی‌آذر، ژانت؛ شاملو، فرهاد(1394). تهران: چاپ اول، انتشارات ارجمند.
رحیمیان بوگر، اسحق (1391). پیش بینی کننده‌های جمعیت شناختی اختلالات یادگیری در دانش‌آموزان مقطع ابتدایی استان گلستان. مجله‌ی ناتوانی‌های یادگیری، 1(2)، 42-22.
علیلو، مجید محمود؛ موحدی، یزدان و علیزاده­گورادل، جابر (1392). تعیین رابطه‌ی حالت‌های فراشناختی، سودمندی ادراک شده و تأکیدات هدفی والدین با پیشرفت تحصیلی در دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری. مجله‌ی ناتوانی‌های یادگیری، 1(3)، 109-91.
کاکاوند، علیرضا و احدی، حسن(1389). اختلال‌های یادگیری- از نظریه تا عمل. تهران: انتشارات ارسباران.
مهرداد، حسین (1390). تأثیر بازی درمانی بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان عقب مانده ذهنی دوره ابتدایی شهر خرم‌آباد در سال تحصیلی 89-1388. فصلنامه روان شناسی افراد استثنایی ، 2(1)، 144-119.
نریمانی، محمد و رجبی، سوران (1384). بررسی شیوع و علل اختلالات یادگیری در دانش‌آموزان دوره ابتدایی استان اردبیل. پژوهشدرحیطهکودکاناستثنایی،  17(3)، 21-37.
نریمانی، محمد؛ پرزور، پرویز و بشرپور، سجاد (1394). مقایسه‌ی حساسیت بین فردی و تعادل عاطفی در دانش‌آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص. مجله ی ناتوانی های یادگیری، 5 (1)، 125-141.
Alessandri, S. M. (2008). Mother–child interactional correlates of maltreated and nonmaltreated children's play behavior. Development and Psychopathology, 4(2), 257. http://dx.doi.org/10.1017/s0954579400000134.
American psychological Association (2013).  Translated by Rezaei, F., Fakhraei, A., Farmand, A., Niloofari, A., Hashemi, A. & Shamloo, F. Diagnostic and Statistics manual of mental disorders, DSM-5. Tehran, Arjmand Publication. (Persian).
Baggerly, J. (2004). The Effects of Child-Centered Group Play Therapy on Self-Concept, Depression, and Anxiety of Children Who Are Homeless. International Journal of Play Therapy. 13(2), 31-51.
Baggerly, J., & Parker, M., (2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level, Journal of Counseling & Development, 83. 387-396.Freud, S. (1961). Beyond the pleasure principle (J. Strachey, Ed. and Trans.). New York, NY: WW Norton.
Bazmi, N. & Nersi, M. (2012). Efficacy of play therapy techniques in decreasing of anxiety, and increasing of positive feeling general adjustment level in 9-12 years old  children with oncology cancer. Psychological studies, 4(33) 107-130. (Persian). 
Behrad, B. (2005). Meta analysis of learning disability prevalence in Iranian elementary students. Research in special children field. 5(4), 417-436. (Persian).
Bratton,S.C., Ray,D., Rhine, T., & Jones, L. (2005). The efficacy of play therapy with children: A meta-analytic review of treatment outcomes. Professional Psychology: Research and Practice, 36, 376-390.
Butcher, J. L., & Niec, L. N. (2005). Disruptive behaviors and creativity in childhood: The importance of affect regulation. Creativity Research Journal, 17(2–3), 181–193. http://dx.doi.org/10.1037/h0040373.1961-04461-00110.1037/h0040373.
Christiano, B.A., & Russ, S.W. (1996). Play as a predictor of coping and distress in children during invasive dental procedure. Journal of Clinical Child Psychology, 25(2), 130–138. http://dx.doi.org/10.1207/s15374424jccp2502_1.
Davis, J. M., & Broitman, J. (2011). A brief overview of nonverbal learning disorders. The Educational Therapist, 27(3), 5–10.
Dayle J, K., (2002). Group play therapy with sexually abused preschool children: Group behaviors and interventions, Journal for Special in Group Work.
Erikson, E. H. (1964). Childhood and society. New York, NY W W Norton.
Kakavand A., Ahadi, H. (2010). Learning disorders- from theory to practice. Tehran: Arasbaran Publication. (Persian).
Kendall, P .C (2007), Anxiety disorders: Researchers from tempie university, Department of psychology describe findings in anxiety disorders in children, www.proquest.com.
Majid Mahmood, A. Movahedi, Y. & Alizadeh Goradel, J. (2013). Relationship of metacognition modes, perceived benefits, and parental goals confirmation on academic acheivments in students with learning disability. Journal of learning disability, 3(1), 91-109.
Mehrdad, H. (2011). Efficacy of play therapy on academic achievement of elementary students with mentally retarded in Khoram abad in 1388-1389,  journal of especially individual psychology, 2(1), 119-144. (Persian).
Narimani, M., Rajabi, S. (2005). Prevalence and etiology of learning disorders in Ardabil elementary students. research in exceptional children, 17(3),21-37. (Persian).
Narimani, M., Porzoor, P. & Basharpour, S. (2015). Comparison of interpersonal sensitivity and emotional balance in students with and without specific learning disorder. Journal of Learning Disabilities, 5(1): 125-141. (Persian).
Ollendick,H, Thomas,Horsch,M,Laura(2007). Fears in clinic referred children; relations with child anxiety sensitivity. behavior therapy,38, 402-415.
Rahimian Boogar, A. (2012). Demographical predictors of learning disorders in elementary students of Golestan province. journal of learning disabilities, 1(2), 22-42. (Persian).
Russ, S. W. (2004). Play in child development and psychotherapy: Toward empirically supported practice. Mahwah, NJ Lawrence Erlbaum Associates.
Schiff, R., Bauminger, N. & Toledo, I. (2009). Analogical problem solving in children with verbal and nonverbal learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 42, 3–13.
Seidman, L.J., Biederman, J., & Stephan, A. (2006). neuropsychological functioning in girls with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder with and without learning disabilities. Cognition, 102 (3), 361-395
Shen, y. j.(2000). short term group play therapy with Chinese earthquake victims effects on anxiety, depression. Association for play therapy, Journal abstracts. Retrieved Apr 5,2008 from:http://www.a4pt.org/abstracts.cfm?task detail &Id=1963.(5/4/2008).
ناتوانی های یادگیری
دوره 5، شماره 4 - شماره پیاپی 4
پیاپی 19
شهریور 1395
صفحه 7-24

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار