اثربخشی آموزش فرزندپروری هشیار مبتنی بر رویکرد ایماگوتراپی بر تعامل والد کودک مادران فرزند مبتلا به ناتوانی یادگیری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

2 گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، کردستان، ایران.

3 گروه مشاوره، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.

4 گروه مشاوره، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

10.32598/JLD.10.2.5

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش فرزندپروری هشیار مبتنی بر رویکرد ایماگوتراپی بر تعامل والد کودک مادران فرزند مبتلا به ناتوانی یادگیری انجام شد.
روش ها: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی و طرح مورد استفاده پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل همه مادران فرزند مبتلا به ناتوانی یادگیری شهر همدان در سال 1398 بودند که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم سی نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به ‌طور تصادفی در دو گروه پانزده نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. از هر دو گروه، پیش‌آزمون به عمل آمد و گروه آزمایش، آموزش فرزندپروری هشیار را در چهار بخش به تعداد هشت جلسه نود دقیقه‌ای دریافت کردند، در حالی ‌که به گروه کنترل این آموزش ارائه نشد و در پایان برای هر دو گروه، پس‌آزمون اجرا شد. ابزار استفاده‌شده در این پژوهش، پرسش‌نامه‌ تعامل والد فرزند پیانتا بود. اطلاعات پژوهش با استفاده از روش کوواریانس چندمتغیری تحلیل شد.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که فرزندپروری هشیار تأثیر معناداری بر تعامل و همچنین خرده‌مقیاس‌های تعارض، نزدیکی و وابستگی مادران فرزند مبتلا به ناتوانی یادگیری داشت (0/001>P). 
نتیجه گیری: پیشنهاد می‌شود از این روش برای آگاه کردن والدین در زمینه‌ برقراری ارتباط هشیار با فرزندان خود استفاده شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Conscious Parenting Training Based on Imago Therapy Approach on the Interaction of Mother-child Mothers of Children With Learning Disabilities

نویسندگان [English]

  • Hosein Matin 1
  • Naser Yoosefi 2
  • Mahya Solgi 3
  • Mozhgan Hayati 4
1 Department of Counseling, Faculty of Education and Psychology, University of Isfahan, Isfahan, Iran.
2 Department of Counseling, Faculty of Humanities and Social Sciences, University of Kurdistan, Kurdistan, Iran.
3 Department of Counselling, Faculty of Social Sciences, University of Razi Kermanshah, Kermanshah, Iran.
4 Department of Psychology, Payame Noor University, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Objective: This research aimed to investigate the effect of Conscious Parenting Training Based on the Imago therapy approach on the interaction of mother-child mothers of children with learning disabilities. 
Methods: The present research was a quasi-experimental study with pre-test, post-test design, and control group. The statistical population included all mothers who have learning disabilities children in Hamedan city in the year of 2019 from which a sample of 30 people was chosen through available sampling and were randomly divided into two control (n=15) and experimental groups (n=15). Both groups sat for the pre-test and the experimental group received Conscious Parenting in 4 sections with 8 sessions of 90 minutes, while the control group did not receive this treatment. In the end, for both groups, the post-test was performed. The research tool included Pianta Child-Parent Relationship Scale (1994). Multivariate analysis of covariance was used for analyzing the data. 
Results: The results showed that Conscious Parenting had a significant effect on the interaction and also conflict, closeness, and dependency subscale in mothers of children with learning disabilities (P<0.001). 
Conclusion: It is recommended that this method can be used to inform parents about conscious communication with their children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Conscious parenting
  • Imago therapy
  • Mother-child Interaction
  • Learning disabilities

مراجع

ابارشی، ز.، طهماسیان، ک.، مظاهری، م. ع.، و پناغی، ل. (8831). تأثیر آموزش برنامه -ارتقای رشد روانی-اجتماعی کودک از طریق بهبود تعامل مادر- کودک- بر خود اثرمندی والدگری و رابطه مادر و کودک زیر سه سال. پژوهش در سلامت روان‌شناختی، 3(3)، 49-58.
بشردوست، ن.، زندی‌پور، ط.، و رضائیان، ح. (3931). تأثیر آموزش سبک‌های فرزندپروری (مهارت‌های والدینی) بر تغییر نگرش مادران باردار نوبت اول به مقوله فرزندپروری. مطالعات زن و خانواده، 2(2)، 65-94.
پورمحمدرضای‌تجریشی، م.، عاشوری، م.، افروز، غ. ع.، ارجمندنیا، ع. ‌ا.، و غباری‌بناب، ب. (4931). اثربخشی آموزش برنامه‌ والدگری مثبت بر تعامل مادر با کودک کم‌توان ذهنی. مجله‌ توان‌بخشی، 16(2)، 128-137.
تکلوی، س. (0931). تأثیر آموزش بازی‌درمانی مادران بر مشکلات رفتاری کودکان دارای ناتوانی‌های یادگیری. ناتوانی‌های یادگیری، 1(1)، 44-59.
رسولی‌جزی، ف.، و عارفی، م. (7931). تأثیر واقعیت درمانی گروهی بر بار روانی مادران دارای کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری. مجله‌ پرستاری کودکان، 4(4)، 42-49.
غریبی، ح.، شیدایی، آ.، و رستمی، چ. (5931). اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندپروری بر پیوند والدینی، استرس درک‌شده و کیفیت زندگی مادران دارای کودک پیش‌دبستانی. مجله‌ سلامت و مراقبت، 18(۴)، 292-305.
متین، ح.، احمدی، ص.، و جلالی، م. (7931). پدیدارشناسی تجارب مادران با فرزند مبتلا به ناتوانی یادگیری. روان‌شناسی خانواده، 5(2)، 53-64.
متین، ح.، اخوان‌غلامی، م.، و احمدی، ص. (7931). اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تعامل والد-کودک مادران دارای فرزند با ناتوانی یادگیری. ناتوانی‌های یادگیری، 8(1)، 70-89.
نریمانی، م.، پوراسمعلی، ا.، و عندلیب‌کورایم، م. (2931). مقایسه سبک‌های فرزند‌پروری و اختلالات خوردن در دانش‌آموزان تیزهوش و عادی. روان‌شناسی مدرسه، 2(2)، 138-154.
نیلی‌احمدآبادی، ز.، باقری، ف.، و سلیمی‌بجستانی، ح. (8931). اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری با تأکید بر نظریه انتخاب بر بهبود رابطه والد-فرزندی و رضایت از زندگی مادران. فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی، 10(39)، 99-122.
هندریکس، ه.، و هانت، ه. (8931). عشق التیام‌بخش [ح. رحمانی‌شمس، ف. موسوی‌لاهرودی، س. اسلام‌لو، س. م. نظری، و ح نجات، ترجمه فارسی]. تهران: سده‌دانش.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار