اثربخشی فرزند پروری مثبت به مادران بر خودکارآمدی و تاب آوری کودکان داری اختلال یادگیری خاص

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آموزش علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان. تهران، ایران

2 دکتری روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده

اهداف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی فرزند پروری مثبت به مادران بر خودکارآمدی و تاب آوری کودکان داری اختلال یادگیری خاص انجام شد.
مواد و روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان 8 تا 12 سال مبتلا به اختلال یادگیری در سال 1402 بود؛ که از این گروه 40 نفر کودک مبتلا به اختلال یادگیری از مرکز ناتوانی‌های یادگیری به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 45 دقیقه‌ای تحت مداخله فرزند پروری مثبت قرار گرفتند و گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه خودکارآمدی کودک مورس (2001) و مقیاس تاب‌آوری کودک و نوجوان انگار و لیبنبرگ (2009) جمع-آوری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری استفاده شد.
یافته‌ها نتایج نشان داد که مداخله فرزند پروری مثبت به مادران موجب بهبود خودکارآمدی و تاب آوری در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (05/0>P).
نتیجه‌گیری: بنابر نتایج بدست آمده مشخص می‌شود که برنامه فرزند پروری مثبت می‌تواند به عنوان روشی مؤثر در بهبود خودکارآمدی و تاب آوری کودکان مبتلا به اختلال یادگیری خاص در نظر گرفته شود. بنابراین روانشناسان کودک و متخصصان می‌توانند از تکنیک‌های فرزندپروری در جهت بهبود مشکلات روانشناختی این کودکان استفاده نمایند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Positive Parenting to Mothers on Self-efficacy and Resilience of Children with Specific Learning Disorders

نویسندگان [English]

  • Afsane Shokri 1
  • Sara Taghizadeh Hir 2
1 Department of Educational Sciences, Farhangian University, Tehran, Iran
2 PhD of Psychology, Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
چکیده [English]

Objective: The aim of this study was to investigate the effectiveness of positive parenting to mothers on self-efficacy and resilience of children with specific learning disorders.
Methods: This research was an experimental study, including pretest- posttest with control group. The statistical population of the present study included all children aged 7 to 12 years with learning disabilities in Ardabil in 2024. Among them, 40 children were selected using purposeful sampling method and placed randomly in experimental (n=20) and control group (n=20). Data were collected by using Morris Children and Adolescents Self-efficacy Questionnaire Morris (2001) and children and adolescents resilience scale (Engar & Libenberg, 2009). The experimental group participated in 10 sessions (45 minutes) of positive parenting and the control group didn’t receive any intervention. Data were analyzed using multivariate analysis of variance (MANOVA).
Results: The results indicated that positive parenting significantly improve self-efficacy and resilience of children with specific learning disorders (P<0/05).
Conclusion: The results showed that positive parenting can be considered as an effective way to improve self-efficacy and resilience of children with specific learning disorders. Therefore, child psychologists and specialists can use positive parenting to reduce the psychological problems of these children.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Positive Parenting
  • Self-efficacy
  • Resilience
  • Children with Specific Learning Disorders